Καλοκαίρι του 1943.Η Θεσπρωτία απ το 1941 ζούσε μία τριπλή κατοχή.Των Γερμανών, των Ιταλών και των μουσουλμάνων που αυτοαποκαλούνταν Τσάμηδες και συντάχτηκαν με τους κατακτητές.Το Σεπτέμβρη του 1943 στην τοποθεσία Σκάλα, σκοτώθηκαν 6 Γερμανοί σε μάχη με αντάρτες.Η αφορμή πια είχε δοθεί. Μεικτά αποσπάσματα Γερμανών και μουσουλμάνων Τσάμηδων, παραβιάζουν επιλεκτικά πόρτες χριστιανικών σπιτιών.Η νέα λίστα για τον απορφανισμό της πόλης συντάχτηκε ταχύτατα από τους πρωτεργάτες του διχασμού και της μισαλλοδοξίας.Οι συλληφθέντες ήταν οι επιφανείς της μικρής κοινωνίας, οι δάσκαλοι, ο παπάς, ο γιατρός, οι έμποροι, οι τεχνίτες, οι δημόσιοι υπάλληλοι που οδηγούνται στο υπόγειο του δημοτικού σχολείου και κρατούνται για 30 ωρες.Οι πιο πολλοί απ τους συλληφθέντες, ήταν μεταξύ τους στενοί συγγενείς.Γονείς και παιδιά, αδέλφια, ανίψια και θείοι.
Οι τραγικές ώρες στο υπόγειο του σχολείου, λίγο πριν τον θάνατο, κύλησαν σε κλίμα συναδέλφωσης και αξιοπρέπειας.Ενας 25χρονος έδινε κουράγιο στους συγκρατούμενούς του, τραγουδώντας.Τους οδήγησαν το πρωί λίγο έξω απ την κωμόπολη σε ένα χωράφι...Την προηγούμενη μέρα, όμηροι απ τα χωριά του κάμπου είχαν ανοίξει ομαδικούς τάφους. Πριν δώσει το πρόσταγμα ο αξιωματικός του αποσπάσματος, απελευθέρωσε τρεις από τους κρατούμενους αφού είχαν σκοτώσει πριν μέρες άλλους 11. Κι έμειναν 49. Εκεί, στον τόπο που εκτελέστηκαν, στο μνημείο που έχει στηθεί, είναι γραμμένα τα ονόματά τους.Για να λυθεί σωστά, "η εξίσωση της ντροπής" κατα τον καθηγητή Π. Τσαμάτο.
Οι περισσότεροι των εκτελεσμένων ανήκαν στον ΕΔΕΣ.Πολλοί δέ ιστορικοί υποστήριξαν ότι ήταν κι αυτή μια απ τις πιο γνωστες κι ανήθικες- στρατηγικές του ΕΛΑΣ στον πόλεμο που εξαπέλυσε έναντι κάθε εθνικής ομάδος.Να δημιουργεί δηλαδή επεισόδια έξω από περιοχές μη ελεγχόμενες από αυτόν και να αφήνει την καταστροφή τους στους Γερμανούς, δρέποντας αργότερα τους καρπούς.
“Παραμυθιά, Παραμυθιά
γιατί φορείς τα μαύρα;
Οι Γερμανοί μου σκότωσαν 49 καμάρια.
Εσκότωσαν 49 μαζί με τους παπάδες.
Κλαίνε μανάδες και παιδιά
Γυναίκες κι αδερφάδες”
Με την ηρωική θυσία των εκτελεσθέντων συμπατριωτών μας η Παραμυθιά αναγορεύτηκε σε μαρτυρική πόλη.Εκείνοι είχαν δοθεί χορεύοντας στην λευτεριά του χάρου.Γιατί για την πατρίδα η πιο σωστή στιγμή σημαίνει ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Αθανάσιος Γκότοβος
Από το έξοχο βιβλίο του "Τσαμουριά"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.