Ο Ελληνικός Εθνικός Ύμνος γράφηκε από τον Ζακυνθινό ποιητή Διονύσιο Σολωμό σε ηλικία 25 ετών, το 1823 στην Ζάκυνθο, με τον τίτλο "Ύμνος εις την Ελευθερίαν".Αποτελείται από 158 τετράστιχες στροφές.Χαρακτηριστικό είναι ότι η στιγμή που γράφηκε ήταν μια ώρα εθνικής ανδρείας, γενναιότητας και ηρωισμού, μια στιγμή που ο ελληνικός λαός έδειξε την δύναμη και την πίστη του πάνω στο υπέρτατο ιδανικό της ελευθερίας και της αυτοθυσίας.Η συγκεκριμένη στιγμή αφορά στους ηρωικούς αγωνιστές του Μεσολογγίου που αντιστάθηκαν στις επιθέσεις των εχθρών γενναία μέχρι την ηρωική έξοδο.Ο Σολωμός ακούγοντας την μάχη έγραψε συγκλονισμένος το ποίημα που αργότερα αποτέλεσε και τον Εθνικό Ύμνο του Ελληνικού κράτους .Το ποίημα υμνεί την Ελευθερία την οποία παρομοιάζει με γυναίκα και την ταυτίζει με την Ελλάδα.Είναι βγαλμένη μέσα από τα κόκκαλα των Ελλήνων κάτι που επαναλαμβάνεται συχνά μέσα στις στροφές του ποιήματος.Ο ποιητής κάνει αναφορά στην κατάσταση της Ελλάδας την περίοδο της τουρκοκρατίας(δυστυχία, φοβέρα, σκλαβιά) Αναφέρει ότι το Ελληνικό Κράτος ζητά βοήθεια από τις ξένες δυνάμεις, η οποία δεν έρχεται ποτέ,όμως τα παιδιά της Ελλάδας χύθηκαν με ορμή στον αγώνα για την ελευθερία της πατρίδας. Λέει επίσης οτι οι ξένες δυνάμεις χαίρονται με την πορεία που έχουν πάρει τα πράγματα αλλα η Ελλάδα μένει ακλόνητη, υπομένει τα πάντα και από αυτή την κατάσταση αντλεί θάρρος και ανδρεία.Αποφασίζει να ξεσηκωθεί αψηφώντας την αριθμητική υπεροχή και την δύναμη των τούρκων, μόνη της, βασιζόμενη στα παιδιά της που είναι ισάξια με τους παλιούς Σπαρτιάτες, και στέφεται με επιτυχία,αλλά το τίμημα είναι βαρύ.
Ο ποιητής περιγράφει ζωντανά την πολιορκία και την μάχη του κάστρου της Τριπολιτσάς.Αναφέρεται και στην αυτοθυσία μερικών γυναικών που προτίμησαν το θάνατο από την ατίμωση.Ακόμη μνημονεύει και την σημαντική μάχη των Δερβενακίων,την πολιορκία του Μεσολογγίου,τον απαγχονισμὀ του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε’
στην Κωνσταντινούπολη ανήμερα το Πάσχα.Τέλος αναφέρεται σε ένα μεταγενέστερο πρόβλημα που ξέσπασε μετά την Επανάσταση και διήρκεσε πολύ καιρό: την διχόνοια και τον αλληλοσπαραγμό με σκοπό την διεκδίκηση της εξουσίας.Τονίζει με έμφαση και σκληρά λόγια ότι όλοι οι αγώνες κι οι θυσίες πάνε χαμένες κι η πολυπόθητη ελευθερία θυσιάζεται στο βωμό της πολιτικής. Ο Σολωμός συνεπαρμένος υμνεί τους αγνούς μαχητές για τους αγώνες και τις θυσίες τους για το υπέρτατο ιδανικό των λαών, την Ελευθερία.Νιώθει υπερήφανος ως Έλλην, αλλά είναι ταυτόχρονα ρεαλιστής, περιγράφοντας με ζωντάνια τις καλές και τις κακές στιγμές της πορείας του ελληνικού Έθνους.Αγωνιά και φοβάται για το μέλλον της Ελλάδας, γνωρίζοντας την φύση και τις αδυναμίες του Έλληνα.
Η πρώτη έκδοση του "Εθνικού Ύμνου" έγινε το φθινόπωρο του 1825, όταν ο Θεσσαλονικιός Δημήτριος Μεσθενεύς τον εκτύπωσε στο τυπογραφείο του Μεσολογγίου, σε δύο γλώσσες: ελληνικά και ιταλικά.Το 1825 έγινε κι η πρώτη γαλλική του μετάφραση από τον Αδαμάντιο Κοραή, που εκδόθηκε στο Παρίσι.Ο Ύμνος είχε μεγάλη απήχηση, μεταφράστηκε σχεδόν αμέσως στις περισσότερες ξένες γλώσσες και η λυρική του φωνή ενίσχυσε το κίνημα του φιλελληνισμού.Σπουδαίο ρόλο σε όλο τον αγώνα και κυρίως στήν έξοδο που έγινε την περίοδο του Πάσχα, έπαιξε η εκκλησία η οποία υποστήριξε πνευματικά και ψυχικά όλο τον Ελληνικό κόσμο.
https://www.ant1news.gr/
(Το αναρτώ σήμερα με την ελπίδα να το διαβάσουν κάποιοι και εύχομαι να αρχίσουν κάποιοι-και ειδικά οι νέοι) να μελετούν οτι εχει σχέση με την Ελλαδα για να μην ξανασυζητήσω κάποτε με νεους και στο ερώτημα ποιός έγραψε τον Εθνικό Υμνο και γιατί.... να ακούσω :"δεν ξερω"..γιατι ειλικρινά λυπήθηκα πολύ και ράγισε η ψυχή μου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.