(22-24 Σεπτεμβρίου 1944)
Κι ενώ φαινόταν ότι η απελευθέρωση δεν θα αργούσε, έναν μήνα ακριβώς πριν οι Γερμανοί εγκαταλείψουν οριστικά την πατρίδα μας, το χωριό μας, η Βασιλική, έμελλε να πληρώσει τον δικό της φόρο αίματος στον βωμό της γερμανικής θηριωδίας και του παραλογισμού των δυνάμεων κατοχής.
Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου 1944 μια γερμανική φάλαγγα προχωρούσε στο δρόμο Τρικάλων-Καλαμπάκας. Όταν έφτασε στην περιοχή της Βασιλικής, δέχτηκε πυροβολισμούς από ομάδα ανταρτών του ΕΛ.Α.Σ. που βρισκόταν στη βρύση Μπίνεσι. Οι Γερμανοί ανταπέδωσαν τα πυρά, άλλαξαν πορεία και κατευθύνθηκαν προς το χωριό. Μπήκαν στη Βασιλική και προχώρησαν προς το μέρος που είχαν δεχτεί τους πυροβολισμούς.Οι αντάρτες είχαν όμως αποχωρήσει, γι' αυτό οι Γερμανοί μετά από μερικούς δικούς τους πυροβολισμούς προς τους γύρω λόφους, αποφάσισαν να συνεχίσουν την πορεία τους προς την Καλαμπάκα. Φτάνοντας κοντά στο ανάχωμα της Θεόπετρας με τα εκεί πολυβόλα τους άρχισαν να βομβαρδίζουν τη Βασιλική, με συνέπεια κάποιοι κάτοικοι του χωριού να σκοτωθούν από τις οβίδες.
Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου το πρωί, ισχυρή γερμανική δύναμη κατέκλυσε το χωριό. Πολλοί κάτοικοι βλέποντας τους Γερμανούς κρύφτηκαν ή κατέφυγαν στα γειτονικά χωριά Ρίζωμα, Σπαθάδες και Ράξα. Στο χωριό αρκετοί Γερμανοί άρχισαν τις συλλήψεις. Συγκέντρωσαν πολλά γυναικόπαιδα και όσους άνδρες βρήκαν στα σπίτια του χωριού σε μια μεγάλη γούρνα, όπου οι κάτοικοι «έκοβαν» πλιθιά. Είναι ακριβώς αυτός εδώ ο χώρος που βρισκόμαστε τώρα. Άλλοι Γερμανοί στρατιώτες έβαλαν φωτιά στο χωριό με αποτέλεσμα να καούν 100 σπίτια, στάβλοι και αχυρώνες. Τότε κάηκαν και τα ληξιαρχικά βιβλία της κοινότητας με αποτέλεσμα πολύτιμα στοιχεία και απαραίτητες πληροφορίες να χαθούν οριστικά.Στον χώρο συγκέντρωσης οι συλληφθέντες Βασιλικιώτες, περίπου 120 γυναικόπαιδα και 24 άντρες, έμειναν αρκετές ώρες υπό την απειλή των γερμανικών όπλων. Το απόγευμα οι Γερμανοί τους μετέφεραν 100 μ. βορειοδυτικά του νηπιαγωγείου, πέρα από το ποτάμι, όπου χώρισαν τους άνδρες από τα γυναικόπαιδα. Τα γυναικόπαιδα πήραν εντολή να μπουν σε δυάδες και να στραφούν δυτικά προς τον Κόζιακα. Τους άντρες οι Γερμανοί τους έβαλαν σε ένα χαντάκι. Όλη την ώρα 3 πολυβόλα τοποθετημένα βόρεια των αιχμαλώτων τους σημάδευαν. Ένας Έλληνας χαφιές πέρασε και ρώτησε τα ονόματά τους σε ανεύρεση κάποιου γνωστού. Μετά δόθηκε εντολή όλοι οι αιχμάλωτοι να στραφούν προς το νότο. Κι ενώ όλα έδειχναν ότι οι εκτελέσεις δε θα αργούσαν, ήρθε κατά το ηλιοβασίλεμα, ένα τζιπ γερμανικό από τα Τρίκαλα και δόθηκε εντολή τα γυναικόπαιδα να αφεθούν ελεύθερα. Αντίθετα οι Γερμανοί κράτησαν όλους τους άνδρες αιχμαλώτους και μία γυναίκα, τη Μαρία Εξάρχου του Αθανασίου, επειδή το πρωί, όταν οι Γερμανοί πήγαν να κάψουν το σπίτι της, αντιστάθηκε σθεναρά.Το σούρουπο, 3 Γερμανοί με παρατεταμένα τα όπλα, ανάγκασαν τους αιχμαλώτους από τον δημόσιο δρόμο να κατευθυνθούν πεζοί προς την Καλαμπάκα. Στο ύψος των Αγίων Θεοδώρων ένας από τους αιχμαλώτους,ο Κώτσιας Αθανάσιος, εξουθενωμένος, κάθισε λίγο να ξεκουραστεί. Ένας Γερμανός, αφού τον σκούντησε πρώτα με το όπλο του να σηκωθεί, στη συνέχεια τον πυροβόλησε και τον σκότωσε επί τόπου. Το βράδυ έφτασαν στην Καλαμπάκα και οδήγησαν τους αιχμαλώτους στους πρόποδες του "Προφήτη Ηλία", απέναντι από το σημερινό Αστυνομικό Τμήμα Καλαμπάκας, όπου την άλλη μέρα το πρωί Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου 1944, οι Γερμανοί τους εκτέλεσαν ομαδικά, αφού πρώτα τους υποχρέωσαν να σκάψουν δυο μεγάλες γούρνες, για τάφο τους. Στη Μαρία Εξάρχου, λίγο πριν την εκτέλεση δόθηκε χάρη και το δικαίωμα να φύγει και να γλιτώσει, αλλά εκείνη όρθωσε το ανάστημά της και με πείσμα, μάταια όμως, προσπάθησε να απελευθερωθεί ο σύζυγός της και οι άλλοι, λέγοντας ότι όλοι ήταν αθώοι και κατέληξε με ηρωική απόγνωση να βρίζει ¨γουρούνια¨ τους Γερμανούς. Έτσι την εκτέλεσαν και αυτήν μαζί με τους άλλους αιχμαλώτους.Μετά από λίγες μέρες πήγαν οι συγγενείς να παραλάβουν τις σορούς των αγαπημένων τους προσώπων, τότε βρέθηκαν μπροστά σε ένα φρικιαστικό θέαμα.Τα άψυχα κουφάρια τους κείτονταν παραμορφωμένα και μπόρεσαν να τους αναγνωρίσουν μόνο από τα ρούχα που φορούσαν.Εδώ , στην Πλατεία Κλαυθμώνος σήμερα, τη μεγάλη γούρνα για τα πλιθιά τότε,μαζεύονταν οι συγγενείς των θυμάτων, έκλαιγαν και θρηνούσαν τους αγαπημένους τους άνδρες,γυναίκες,παιδιά,γονείς,παππούδες,αδέρφια.
Αυτά συνέβησαν λίγες ημέρες πριν οι Ναζί εγκαταλείψουν την Ελλάδα, αφήνοντας πίσω τους τον όλεθρο και την καταστροφή. Συνολικά οι εκτελεσθέντες Βασιλικιώτες στην Καλαμπάκα και οι φονευθέντες κάτοικοι στο χωριό από τους Γερμανούς, ήταν 33
https://meteoronlithopolis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.