Εσεῖς, ποὺ πρωτοσπείρατε τῆς λευτεριᾶς τὸ σπόρο,
λαχταρισμένο δῶρο στὴ σκλαβωμένη γῆ,
ἐσεῖς κι ὅταν ὡρίμασαν τὰ στάχυα καρποφόρα,
τοῦ θερισμοῦ τήν ὥρα μᾶς γίνατε ὁδηγοί.
Σὰν ἴσκιοι μεγαλόκορμοι κι ἀπείραχτοι ἀπ’ τὰ χρόνια
σὲρνετε ἐμᾶς τ’ ἀγγόνιαστὸ δρόμο τῆς τιμῆς
κι ὅπου πολέμου κράξιμο κι ὅπου τῆς μάχης κρὸτοι,
ἐσεῖς περνᾶτε πρῶτοι κι ἀκολουθοῦμ’ ἐμεῖς.
Στὴ μνήμη σας ἀνάβουμε χρυσὰ λιβανιστήρια,
γιὰ σᾶς τὰ νικητήρια τά χείλη μας ὑμνοῦν
καὶ πλέκοντας τὰ χέρια μας τῆς δόξας τὰ στεφάνια,
δική σας περηφάνεια, στοὺς τάφους σας κρεμνοῦν
Γεώργιος Δροσίνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.