Γεννήθηκε στην Κύμη το 1883 και αποφάσισε να γίνει γιατρός, τηρώντας την παράδοση που ήθελε τους γιούς να ακολουθούν το επάγγελμα του πατέρα. Κανείς δεν περίμενε όμως ότι θα εξελισσόταν σε έναν από τους πλέον αναγνωρίσιμους και σημαντικότερους γιατρούς παγκοσμίως, χάρη στην ανακάλυψη του τεστ-παπ.
Ο πατέρας του υπήρξε καθοριστικό πρότυπο, αφού δεν ήταν απλά αγαπητός ως γιατρός αλλά και λαοφιλής με αποτέλεσμα να εκλεγεί Δήμαρχος και στη συνέχεια βουλευτής Ευβοίας. Μεγάλωνε μαζί με τον αδελφό του – ο οποίος ασχολήθηκε με τα Νομικά στη συνέχεια. Και τα δυο παιδιά ωθήθηκαν από τους γονείς να μορφωθούν, με αποτέλεσμα μετά το Δημοτικό να φύγουν για την Αθήνα για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Ο Γεώργιος Παπανικολάου κατάφερε με ευκολία να μπεί στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, το 1898 απ' όπου αποφοίτησε το 1904. Ήταν μόλις μόλις 21 ετών! Ταυτόχρονα μάθαινε ξένες γλώσσες και ασχολήθηκε με το βιολί – 8 χρόνια σπούδαζε βιολί και ήταν αυτή τη συνέχεια μια απίστευτα δημιουργική ενασχόληση στις πιο δύσκολες στιγμές του.Επιστρέφοντας ως πτυχιούχος γιατρός στην Κύμη, ο Γεώργιος Παπανικολάου ήταν σαφώς αλλαγμένος: ένας ώριμος άντρας με έντονες φιλοσοφικές αναζητήσεις, μανιώδης αναγνώστης του Νίτσε. Ηταν τόσο επηρεασμένος από όσα συνέβαιναν γύρω του αλλά και από τα ιδεολογικά ρεύματα της εποχής του, που δεν ήθελε να ασκήσει το επάγγελμά του αλλά να καλλιεργεί τη γη και να ασχολείται με τη φιλοσοφία και τη βιολογία.Στη συνέχεια εκπλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία. Τότε, ο πατέρας του πρότεινε μεταξύ άλλων να ακολουθήσει το δρόμο του στρατιωτικού ιατρού, την οποία πρόταση, βεβαίως, απέρριψε. Μάλιστα σε ένα γράμμα προς τον πατέρα του έγραφε: «Όχι δεν θέλω να γίνω στρατιωτικός γιατρός. Θέλω να μείνω ελεύθερος, να αισθανθώ την χαρά που δίνει ο αγών της ζωής. Εμένα δεν με τρομάζει το πέλαγος. Θέλω την ελευθερία μου, την γλυκιά μου ελευθερία» Ο πατέρας του αποφάσισε τότε να τον στείλει στην Γερμανία, το 1907 για μεταπτυχιακές στιγμές – και έτσι έγινε το πρώτο μεγάλο βήμα για τον Παπανικολάου. Το 1908 συνεχίζει τις σπουδές του στο Freiburg και τέλος στο Μόναχο, όπου το 1910 θα του απονεμηθεί ο τίτλος του Διδάκτορα της Φιλοσοφίας για την εργασία του «Περί των συνθηκών της διαφοροποιήσεως του φύλου των Δαφνιδών». Ταυτόχρονα προχωρά στη σύσταση σοσιαλιστικής ομάδας και ως υπερασπιστής του δημοτικισμού δημοσιεύει ενυπόγραφο άρθρο στο αθηναϊκό περιοδικό «Ο Νουμάς» (φύλλα 319 έως 321 του 1908) με τον τίτλο «Για τον εγωισμό και τους εγωιστάς».
Σε ηλικία 78 ετών αποφάσισε να εγκαταλείψει τη Νέα Υόρκη και να εγκατασταθεί στο Μαϊάμι για να αναλάβει την οργάνωση και τη διεύθυνση του εκεί Καρκινολογικού Ινστιτούτου. Δεν πρόλαβε να το εγκαινιάσει ο ίδιος, λόγω του θανάτου του. Διατηρούσε άρρηκτους δεσμούς με την Ελλάδα, ενδιαφερόταν για τα πολιτικά, τα πνευματικά και τα κοινωνικά ρεύματα και έτρεφε ιδιαίτερη εκτίμηση στο εθνικό έργο του Ελευθερίου Βενιζέλου και του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Ο Γεώργιος Παπανικολάου αδικήθηκε, στερούμενος το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής, απέσπασε όμως πάμπολλες τιμητικές διακρίσεις για το βαρυσήματο έργο του.
Ακολουθούν ορισμένες επιγραμματικά:
1948: Βραβείο Μπόρντεν
1950: Βραβείο Αμόρυ 1950: Βραβείο Λάσκερ της Αμερικάνικης Ένωσης Δημόσιας Υγείας.
1951: Πρώτο Βραβείο από το ΑΧΕΠΑ
1952: Μετάλλιο τιμής από την Αμερικάνικη Αντικαρκινική Εταιρεία.
1953: Βραβείο Κυτταρολογίας της Βιέννης 1953: Τιμήθηκε από τον Βασιλιά της Ελλάδας με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Φοίνικα.
1954: Βραβείο σύγχρονης Ιατρικής για διακεκριμένο επίτευγμα.
1955: Βραβείο Μπέρτνερ
1956 Βραβείο Παζάνο
1957 Μετάλλιο τιμής του Γεωργίου του πρώτου, από την Ελληνική Κυβέρνηση.
1960 Βραβείο Κλέμεντ Κλίβελαντ Επίσης:
Το 1949 η Ιατρική Σχολή Αθηνών ονόμασε τον Παπανικολάου επίτιμο διδάκτορα. Η Ακαδημία Αθηνών τον Νοέμβριο του 1957 τον ανακήρυξε, παμψηφεί, επίτιμο μέλος της. Υπήρξε ο πρώτος στον οποίο απονεμήθηκε η ανώτατη τιμητική διάκριση της Ακαδημίας Αθηνών. Μετά το θάνατό του τού απονεμήθηκε και το Βραβείο του ΟΗΕ.
Η γυναίκα του, Μάχη Παπανικολάου, προσπάθησε να συνεχίσει το έργο του στο Μαϊάμι μέχρι το θάνατό της (1982), πιστεύοντας ότι οι επιστήμονες γεννιόνται και ότι οι έρευνές τους καρποφορούν μέσα στα πειραματικά εργαστήρια. Για τούτο -όπως έγραψε αποκαλυπτικά η ίδια- «δεν υπήρχε για μέσα άλλη λύση από να τον ακολουθώ στο εργαστήριο, κάνοντας το δικό του τρόπο ζωής και δικό μου».
(Πληροφορίες από την ιστοσελίδα papanikolaou.gr)
ΝεΟραμα :Ο Γεώργιος Παπανικολάου, γνωστός για το «τεστ Παπ», προτάθηκε δύο φορές για το Βραβείο Νόμπελ και τις δύο φορές όμως, η Bασιλική Aκαδημία της Στοκχόλμης αρνήθηκε την κορυφαία επιβράβευση στον άνθρωπο που έφερε την επανάσταση στη διάγνωση για τον καρκίνο του τραχήλου. Οι λόγοι που ο Έλληνας επιστήμονας δεν βραβεύτηκε ήταν πολλοί.Ωστόσο, το έργο του καθηγητή επιβραβεύεται καθημερινά από χιλιάδες γυναίκες σε όλο τον κόσμο, που με ασήμαντο κόστος, σε ελάχιστο χρόνο και χωρίς πόνο πραγματοποιούν την εξέταση που έχει σώσει εκατομμύρια ζωές.Αυτό είναι το μεγαλύτερο βραβείο που θα μπορουσε να κερδισει αυτος ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ επιστήμονας.
