Κατά την διάρκεια ταξιδιού επιστροφής μου από την Ελλάδα στην Αυστρία (όπου σπούδαζα) το τραίνο σταμάτησε στα Σκόπια για λίγη ώρα.Στον σταθμό των Σκοπίων με περίμενε με την κόρη της η αείμνηστη κυρία Ευανθία Αργυριάδου, μητέρα του τότε πρόξενου της Ελλάδος στα Σκόπια αείμνηστου Δημήτρη Αργυριάδη, οικογενειακή μας φίλη, η οποία με γνώριζε από παιδάκι, για να με δει για λίγη ώρα.Μου ζήτησε να κατέβω από το τραίνο για λίγο για μου μιλήσει και να με φιλήσει, αλλά εγώ φοβούμενος τους κλέφτες Γιουγκοσλάβους και μια απότομη αναχώρηση του τραίνου με την βεβαία απώλεια των αποσκευών μου,δεν κατέβαινα.Τότε η αείμνηστη κυρία Αργυριάδου, ρώτησε έναν Γιουγκοσλαβο σιδηροδρομικό που τυχαία περνούσε εκείνη την στιγμή, {υποτίθεται, στα «Ψευτομακεδονικά», αλλά στην πραγματικότητα στα βουλγάρικα διότι αυτά γνώριζε},πόση ώρα θα μείνει το τραίνο και αυτός της απήντησε ένα τέταρτο της ώρας.
Όταν την ρώτησα πως γνωρίζει τα ¨σερβοκροάτικα” τόσο καλά, μου είπε:
– Παιδί μου εγώ δεν ξέρω σερβοκροάτικα αλλά βουλγαρικά του μίλησα…….
Πως ότι στα καταστήματα των Σκοπίων που πηγαίνει και οι υπάλληλοι την επαινούν για τα καλά της «μακεδονικά» τους απαντά πως δεν ξέρει «μακεδονικά» αλλά μόνον βουλγάρικα, όταν δε αυτοί εξοργίζονται από την απάντησή της, τους δείχνει στο διαβατήριό της το τόπο γεννήσεώς της και τους αποστομώνει!
Γιατί η μητέρα του τότε πρόξενου της Ελλάδος στα Σκόπια γνώριζε βουλγάρικα;
Η αείμνηστη κυρία Αργυριάδη είχε γεννηθεί στην Ελληνικότατη Φιλιππούπολη της Ανατολικής Ρωμυλίας που βρίσκεται σήμερα στην Βουλγαρία γνωστή ως Plovdiv, από όπου έφυγε την νύκτα σε ηλικία 17 ετών με την οικογένειά της όπως πολλοί άλλοι Έλληνες, κυνηγημένη από τους Βουλγάρους.Η κυρία Αργυριάδου λοιπόν, φυσικώ τω λόγω, γνώριζε πολύ καλά την βουλγαρική γλώσσα…την οποία είχε μάθει να χειρίζεται ως νεαρά κόρη, παράλληλα με την Ελληνική γλώσσα, στην τότε Ελληνικότατη Φιλιππούπολη η οποία είχε και Βουλγάρους!!!
Ο πατέρας της ήταν εύπορος Έλληνας της Βορείου Μακεδονίας ονομαζόμενος Κομιζόπουλος, απόγονος του εμπόρου και εξέχοντος ιδρυτικού Μέλους της Φιλικής Εταιρείας Αργύρη Κομιζόπουλου ή Κουγιουμτζόγλου. Το σπίτι τους το είχε κτίσει το 1847 ο Έλλην Αρχιτέκτων Χατζηγιώργης.Σήμερα εκεί στεγάζεται το βουλγαρικό Εθνικό Λαογραφικό Μουσείο της Φιλιππούπολης ή στα βουλγαρικά Πλόβντιβ!
Δηλαδή,δεν υπάρχει μακεδονική γλώσσα αλλά βουλγάρικη, ίσως κάπως παραλλαγμένη (δεν είμαι ειδικός γλωσσολόγος και δεν γνωρίζω τις λεπτομέρειες!)Απλα το καταθέτω.
Ευμένης Καρδιανός
