Η Ουρανία(Παναγιωτοπούλου) Ηλιοπούλου γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1901 και έλαβε το πτυχίο της δασκάλας από το Διδασκαλείο Σμύρνης.Υπηρέτησε ως δασκάλα στην περιοχή και ήταν εθελόντρια νοσοκόμα στο αναρρωτήριο του Ελληνικου Στρατού στη Σμύρνη το 1919-1922.Στη Μικρασιατική καταστροφή έχασε πατέρα κι αδελφό και κατέφυγε με τη μητέρα της πρόσφυγας στην Ελλάδα.Το 1930 διορίστηκε δασκάλα στο Δημοτικό Σχολείο Κροκυλείου Δωρίδας και το 1934 έμεινε χήρα με δύο παιδιά.Κατά τη διάρκεια της κατοχής δραστηριοποιήθηκε στην τοπική οργάνωση του 5/42 ΣΕ και συμμετείχε ενεργά στην εξάπλωσή του.Το σπίτι της εγινε κέντρο λήψεως αποφάσεων και το όνομά της σημείο αναφοράς για την οργάνωση στην περιοχή.Επιβίωσε με δυσκολία και με συνεχείς απειλές μετά την εξόντωση του Συντάγματος τον Απρίλιο του 1944.Το όνομά της ήταν στον κατάλογο των προγραφέντων κατοίκων της περιοχής απο τον "ΔΣΕ".Στις 6 Σεπτέμβρίου συνελήφθη μαζί με την 20χρονη κόρη της Όλγα από τα τμήματα του Γιώτη (Χαρ.Φλωράκης) και Διαμαντή (Γιάννης Αλεξάνδρου) που καταδυνάστευαν την περιοχή.Το "εγκλημά" της ,πέρα απ το παρελθόν της στο 5/42 ΣΕ ,ήταν ότι τολμούσε να διδάσκει τις ιερές και πατρογονικές αρχές των Ελλήνων < Πατρίδα, Θρησκεία, Οικογένεια> και ότι εναντιώθηκε στην απαγωγή των παιδιών του χωριού απ τους αντάρτες.Μεταφέρθηκαν και οι δύο δέσμιες στο παρακείμενο του χωριού εξωκκλήσι της Θεοτόκου, όπου κατεσφάγησαν μετά από ατιμωτικά βασανιστήρια.Το βιβλίο ,γραμμένο απ τον γιό της Γιάννη Ηλιόπουλο, είναι πέρα από προσωπική μαρτυρία και μια τολμηρή προσπάθεια να σπάσει η επιχειρούμενη αποσιώπηση ή και πλαστογράφηση των γεγονότων εκείνης της εποχής.
Προσωπική μαρτυρία του γιού της κ. Ηλιὀπουλου
https://www.facebook.com/878590442289230/posts/1817198911761707/
