Τo 17χρονο κορίτσι της ΕΟΚΑ με την ψυχή λιονταριού
Οι γυναίκες της Κύπρου έλαβαν ενεργό συμμετοχή στον αγώνα της ΕΟΚΑ.Ο αρχηγός του αγώνα, Διγενής, παραδέχτηκε στα απομνημονεύματά του πως "Εις πολύ εμπιστευτικάς αποστολάς εχρησιμοποίουν το γυναικείον φύλον" .Οι γυναίκες αποδείχτηκαν αντάξιες των προσδοκιών όταν έπρεπε να τροφοδοτηθεί ο αγώνας με νέα πρόσωπα για τις επικίνδυνες αποστολές.Μία από αυτές τις θαρραλέες Κύπριες, υπήρξε η Πίτσα Κωνσταντίνου, η οποία έμεινε γνωστή ως" η κοπέλα με τη σημαία".Η Πίτσα εντάχθηκε στις τάξεις του αγώνα ξεροντας πως για να γίνουν δεκτές θα έπρεπε να αντέξουν σε σκληρές δοκιμασίες.Ορκίστηκαν "πίστη στην πατρίδα" και ότι "δεν θα την προδώσουνε ποτέ".Έτσι τα δύο κορίτσια ανάμεσα σε δεκάδες άλλα άρχισαν να μοιράζουν προκηρύξεις, να κρύβουν όπλα στις ποδιές τους ή να μεταφέρουν πυρομαχικά στους αντάρτες.Όταν όμως έσφιξε ο κλοιός και απαγορεύτηκε η κυκλοφορία εκ μέρους των Βρετανών,ο Γρίβας αποφάσισε πως ήταν η ώρα να δράσουν αποφασιστικά οι γυναίκες.Η ριψοκίνδυνη αποστολή που τους ανατέθηκε, ήταν να μεταφέρουν βόμβες σε αγγλικό στόχο.Ο Νίκος Σαμψών, που είχε γνωριστεί με τις νεαρές κοπέλες, προσπάθησε να τις αποτρέψει λόγω των κινδύνων που διέτρεχαν.Τίποτα όμως δεν μπορούσε να σταματήσει τις δύο μαθήτριες που ήταν αποφασισμένες
"Τις πήρα (τις βόμβες) στην τσάντα και με το αυτοκίνητο της Ρίτας ξεκινήσαμε. Αφού περάσαμε δυο μπλόκα, στο τρίτο ο Άγγλος στρατιώτης έψαξε την τσάντα μου και τρόμαξε σαν τις είδε! Μας συνέλαβαν, έφαγα το ξύλο της αρκούδας! Δεν ομολόγησα κι επέμενα:" Βάλατε στην τσάντα τις βόμβες για να με ενοχοποιήσετε" έλεγε η ιδια..
Στα ίδια κελιά με τον Παλληκαρίδη.
Στις 3 Δεκεμβρίου 1956, καταδίκασαν την Πίτσα και την Ρίτα για τη μεταφορά των βομβιστικών μηχανισμών. Η Πίτσα καταδικάστηκε σε επτά χρόνια φυλάκισης.Στη φυλακή ήταν μαζί με τον Παλληκαρίδη. Λίγο πριν από τον απαγχονισμό του φώναζαν "Θάρρος Βαγορή, θάρρος Παλληκαρίδη" και έλαβαν την απάντηση: "Θάρρος σε σας, να συνεχίσετε την αγώνα»".Η ίδια θυμάται πως μετά από λίγο ακούστηκε ο γδούπος από το κρέμασμα. Απ’ όλα τα κελιά άκουγες θρήνους.Ήταν μόνο 18 χρόνων παλικάρι.
Η Πίτσα ήθελε να αποφυλακιστεί κρατώντας την ελληνική σημαία.Μη έχοντας πολλές επιλογές για το που θα έβρισκε σημαία αποφάσισε να ράψει μία. Έτσι σε κάθε επισκεπτήριο ζητούσε από τη μητέρα της να της φέρνει κομπινεζόν και εσώρουχα άσπρα και γαλάζια. Η μάνα της απορούσε, όμως η 17χρονη Πίτσα είχε ήδη αποφασίσει πως θα έραβε τη σημαία πάση θυσία.
"Είχαμε μετατρέψει ένα κελί σε εκκλησιά." Ερχόταν ο παπάς κάθε Κυριακή μας ευλογούσε και από εκεί έπαιρνα κεριά, τα άναβα κρυφά στο κελί και άρχισα να κόβω τα εσώρουχα σε λωρίδες.Δυο χρόνια με το φως του κεριού έραβα τη σημαία.Την ημέρα της αποφυλάκισης της έλειπε το κοντάρι στο οποίο θα έδενε τη νέα ελληνική σημαία.Στην αρχή ανησύχησε, δεν έβρισκε κάτι.Μέχρι που είδε ένα σκουπόξυλο, το άρπαξε και έφτιαξε το νέο της λάβαρο.Όταν βγήκε από τη φυλακή,σήκωσε το λάβαρο ψηλά κι ανέμισε την ελληνική σημαία γεμάτη περηφάνια.
"Είχαμε μετατρέψει ένα κελί σε εκκλησιά." Ερχόταν ο παπάς κάθε Κυριακή μας ευλογούσε και από εκεί έπαιρνα κεριά, τα άναβα κρυφά στο κελί και άρχισα να κόβω τα εσώρουχα σε λωρίδες.Δυο χρόνια με το φως του κεριού έραβα τη σημαία.Την ημέρα της αποφυλάκισης της έλειπε το κοντάρι στο οποίο θα έδενε τη νέα ελληνική σημαία.Στην αρχή ανησύχησε, δεν έβρισκε κάτι.Μέχρι που είδε ένα σκουπόξυλο, το άρπαξε και έφτιαξε το νέο της λάβαρο.Όταν βγήκε από τη φυλακή,σήκωσε το λάβαρο ψηλά κι ανέμισε την ελληνική σημαία γεμάτη περηφάνια.
Πληροφορίες και φωτογραφία
Τάσος Κοντογιαννίδης
Τάσος Κοντογιαννίδης
