Η ιστορία του Νικόλαου Μπράβου

Η ιστορία του Νικόλαου Μπράβου είναι μια ιστορία αληθινή και είναι μια ιστορία ανδρείας. Με την ενέργεια ενός και μόνο ανθρώπου, η πόλη της Τρίπολης σώθηκε από την ολοκληρωτική καταστροφή που θα επέφερε ο βομβαρδισμός της από 20 γερμανικά στούκας το 1941. Εκτός από τις προφορικές μαρτυρίες που πιστοποιούν το γεγονός, υπάρχει το έγγραφο του Δήμου Τρίπολης στο οποίο αναφέρεται η απόφαση της δημοτικής αρχής να τιμήσει τον τηλεγραφητή Νικόλαο Μπράβο που απέτρεψε την ολοσχερή καταστροφή της πόλης με δική του προσωπική ενέργεια, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή του. Η αεροπορική επιδρομή Οι Γερμανοί μπήκαν στην πόλη του Άργους την ίδια μέρα που μπήκαν στην Αθήνα. Στις 26 και 27/4/1941 γερμανικά αεροσκάφη βομβαρδίζουν την πόλη του Άργους. Τα αεροσκάφη είχαν σηκωθεί από τη Φιλιππούπολη της Βουλγαρίας, και σκοπό είχαν να κυνηγήσουν τις συμμαχικές δυνάμεις που κατευθύνονταν στον νότο της Πελοποννήσου. Ο συνάδελφός του στο Άργος, τηλεγραφητής Γεώργιος Ξ. Λογοθέτης, με κίνδυνο της ζωής του και αντιλαμβανόμενος ότι οι Γερμανοί είχαν σκοπό να βομβαρδίσουν την Τρίπολη, ειδοποίησε τον συνάδελφό του Νικόλαο Μπράβο να κάνει ό,τι ήταν δυνατόν για να αποτρέψει τον επικείμενο βομβαρδισμό. Ο τηλεγραφητής της Τρίπολης αυτοβούλως επικοινώνησε με τον υπεύθυνο του Γερμανικού Επιτελείου στο Άργος, όπου ήταν το κέντρο επιχειρήσεων και του ανέφερε ότι στην πόλη δεν υπήρχαν στρατεύματα ελληνικά, ούτε συμμαχικές δυνάμεις –οι οποίες κατευθύνονταν προς τα λιμάνια προκειμένου να διαφύγουν- και ο βομβαρδισμός της πόλης θα ήταν ένα έγκλημα που θα σκότωνε μόνο άμαχο πληθυσμό. Η απάντηση ήταν ότι τα στούκας είχαν ήδη αναχωρήσει και ήταν δύσκολο να ενημερωθούν, παρ’ όλα αυτά θα προσπαθούσαν να τα σταματήσουν. Τότε, ο Νικόλαος Μπράβος πήρε τη μεγάλη απόφαση να εγκαταλείψει το πόστο του, να τρέξει στο σπίτι του (Δαρειώτου 6), να πάρει δύο λευκά σεντόνια από εκεί και τρέχοντας να φτάσει στον ιερό ναό Αγίου Βασιλείου. Ανέβηκε στο δεξί καμπαναριό και με κίνδυνο της ζωής του ανέμιζε τα μεγάλα λευκά σεντόνια ώσπου να έρθουν τα στούκας, με την ελπίδα να δουν τα λευκά σεντόνια και να αποχωρήσουν. Το γερμανικό σμήνος αποτελείτο από 20 αεροπλάνα. Τα πρώτα αεροπλάνα είδαν τα λευκά σεντόνια και δεν βομβάρδισαν, αλλά τα τρία τελευταία δεν πρόλαβαν να δουν το λευκά σεντόνια που ανέμιζε ο Νικόλαος Μπράβος και έριξαν τρεις βόμβες. Μία στην Πλατεία Άρεως, μία στο Χεζολίθαρο και μία στη Μεταμόρφωση. 

Ο Νικόλαος Μπράβος αλλά και ο συνάδελφός του Γεώργιος Λογοθέτης από το Άργος στις 10 Σεπτεμβρίου του 1946 δέχτηκαν την ευγνωμοσύνη της πόλεως από τον τότε Δήμαρχο Γεώργιο Μουτζουρόπουλο και τον τότε πρόεδρο Δημοτικού Συμβουλίου τον Π. Τσιχριντζή. Στο έγγραφο, υπ’ αριθμ. 326 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Τρίπολης με ημερομηνία 10 Σεπτεμβρίου 1946, διαβάζουμε: «Το Δημοτικόν Συμβούλιον Τριπόλεως (…) εκφράζει εις τον Τηλεγραφητήν Άργους κατ’ Απρίλιον 1941 κ. Γεώργιον Ξ. Λογοθέτην και Τηλεγραφητήν Τριπόλεως κατά την αυτήν εποχήν κ. Νικόλαον Μπράβον την ευγνωμοσύνην και ευαρέσκειάν του».Ακόμη, στο ψήφισμα αναφέρεται ότι το Δημοτικό Συμβούλιο αναγνωρίζει μια ιστορική αλήθεια και ένα γεγονός και αποδίδει ηθική ικανοποίηση στους δύο τηλεγραφητές. Ο Νικόλαος Μπράβος είχε νυμφευθεί δύο φορές. Από την πρώτη του σύζυγο Γεωργία Βασιλείου είχε αποκτήσει τον Φώτιο Μπράβο, στρατιωτικό, βαλκανιονίκη στην ιππασία, κάτοικο Αθηνών και την κόρη του Ελένη Μπράβου-Σουράβλα, κάτοικο Αμερικής. Aπό τη δεύτερη σύζυγό του, Αθηνά, απέκτησε δύο κόρες, την Ιωάννα Μπράβου-Μήτσια και τη Γεωργία Μπράβου-Μήτσια, κατοίκους Τριπόλεως. Πόσοι άνθρωποι δεν έδρασαν αυτοβούλως και με κίνδυνο της ζωής τους τα ταραγμένα χρόνια της Κατοχής, αλλά και σε κάθε περίοδο της ιστορίας μας… Μια γενναία αυτόβουλη πράξη μπορεί να κάνει τη διαφορά για χιλιάδες ψυχές ακόμα και σήμερα. Η έρευνα βοηθά στον εντοπισμό πράξεων και ανθρώπων σημαντικών που πρέπει να θυμόμαστε ως παραδείγματα σκέψης και κυρίως δράσης. Οι προφορικές μαρτυρίες, όταν διασταυρώνονται με τα τεκμήρια, δίνουν πολύτιμους καρπούς ως προς αυτή την κατεύθυνση. Και φωτίζουν πτυχές της ιστορίας μας κρυμμένες και πιο προσωπικές, αλλά εξίσου σημαντικές όσο και τα μεγάλα γεγονότα.

ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ