Οι βίαιες απαγωγές γυναικών επί τουρκοκρατίας

«A Slave for Sale» Ca. 1897. Πίνακας του

Ισπανού ζωγράφου José Jiménez Aranda.

Βρίσκεται στο Museo National del Prado

Το Μουσείο τέχνης του Πράδο βρίσκεται στη Μαδρίτη. Κατέχει μια από τις σπουδαιότερες συλλογές τέχνης του κόσμου από τον 14ο ως τις αρχές του 19ου αιώνα.Ο Πίνακας με την Κοπέλα «A Slave for Sale» (Ελληνίδα σκλάβα προς πώληση σε αγορά της Ανατολής), είναι εντελώς γυμνή, πάνω σε ένα χαλί. Η επιγραφή που κρέμεται στο λαιμό της αναφέρει στα Ελληνικά «Τριαντάφυλλο, 18 ετών, προς πώληση για 800 νομίσματα». Η Κοπέλα στρέφει το κεφάλι της προς το έδαφος για να κρύψει τη ντροπή της, η στάση των χεριών και των ποδιών της υποδηλώνουν το ίδιο. Τα πόδια των πιθανών αγοραστών είναι ορατά πίσω από το γυμνό σώμα της κοπέλας.Αυτή ήταν η σκληρή μοίρα πολλών γυναικών και παιδιών που απήχθησαν σε λεηλασίες και επιθέσεις από τους Οθωμανούς τα περίπου 400 χρόνια κατοχής του Ελλαδικού χώρου καθώς και του απανταχού Ελληνισμού στην Μικρά Ασία, στον Πόντο, τη Μέση Ανατολή και την Αίγυπτο.Οι βίαιες απαγωγές γυναικών δεν είχαν προηγούμενο. «Ο Μπραΐμης μεθυσμένος, πίνει ρούμι και κρασί μποτίλιες. Μπεκρής πολύ και παραλυμένος εις γυναίκες και παιδιά»: (Μακρυγιάννη, Απομνημονεύματα, εκδ. Ζαχαρόπουλος, σ. 396).Μαρτυρεί και ο Κολοκοτρώνης: «Επήγε ο Ιμπραΐμης εις το Χελμό και εσκλάβωσε περίπου δύο χιλιάδες γυναίκες και παιδιά» (βλ. Θ. Κολοκοτρώνη, Διήγηση Συμβάντων, εκδ. ΙΔΕΒ, σ.207). Ο παιδόφιλος Ιμπραήμ έστελνε συνεχώς μικρά παιδιά από το Μοριά και το Μεσολόγγι στον πατριό του Πασά Μωχάμετ Αλή στην Αίγυπτο.

Λεπτ. πίνακα: Ρόδο ετών 18 Πωλείται 800 μνες.

Rose 18 years old For sale 800 minas

Αυτός ο πίνακας είναι ένας από τους πιο εμβληματικούς του José Jiménez Aranda (1837-1903). Είναι επίσης μια πραγματικά μοναδική δουλειά στο έργο αυτού του σπουδαίου Ισπανού Σεβιλλιάνου καλλιτέχνη.Οι βίαιες απαγωγές γυναικών δεν είχαν προηγούμενο. «Ο Μπραΐμης μεθυσμένος, πίνει ρούμι και κρασί μποτίλιες. Μπεκρής πολύ και παραλυμένος εις γυναίκες και παιδιά»: (Μακρυγιάννη, Απομνημονεύματα, εκδ. Ζαχαρόπουλος, σ. 396).Μαρτυρεί και ο Κολοκοτρώνης: «Επήγε ο Ιμπραΐμης εις το Χελμό και εσκλάβωσε περίπου δύο χιλιάδες γυναίκες και παιδιά» (βλ. Θ. Κολοκοτρώνη, Διήγηση Συμβάντων, εκδ. ΙΔΕΒ, σ.207). Ο παιδόφιλος Ιμπραήμ έστελνε συνεχώς μικρά παιδιά από το Μοριά και το Μεσολόγγι στον πατριό του Πασά Μωχάμετ Αλή στην Αίγυπτο.Οι γυναίκες καταδικάζονταν να χορεύουν ημίγυμνες πάνω σε ρόβι ή στα σκάγια ή στα περιχυμένα με λάδι σανίδια των οντάδων, για να μη μπορούν να σταθούν όρθιες. Πολλές φορές βιάζονταν από τους Τούρκους θαμώνες. Πόσες κοπέλες βιάστηκαν μπροστά στους γονείς των, που αν τολμούσαν να διαμαρτυρηθούν να κλάψουν ή να αναστενάξουν καν, αυτοί και η κόρη τους σφάζονταν. Πόσες έβγαιναν με κομμένα στήθη από τα κονάκια των Αγάδων επειδή δεν υπέκυπταν στις ορέξεις των και πέθαιναν από την αιμορραγία. Τις υποχρέωναν να βάλλουν τα στήθη τους στην κόψη της κασέλας και τον αράπη να χορεύει πάνω στο καπάκι μέχρι να κοπούν.Σε πόσες νεαρές μητέρες δεν έστειλε ο Γενίτσαρος δώρο πάνω στο δίσκο το κεφάλι του μοναχογιού τους, επειδή δεν ενέδιδαν. Προσπαθούσαν να είναι αποκρουστικές στους τυράννους για να αποφύγουν την ατίμωση. Τις πουλούσαν σαν ζώα στα σκλαβοπάζαρα, 100 γρόσια ή 3 λίρες ή όσο ένα άλογο, το κεφάλι. Να γιατί προτιμούσαν να πέφτουν στον Ζάλογγο και στην Αραπίτσα της Νάουσας και να τινάζονται στο Αρκάδι και στο Κούγκι. Τα Σφακιά καταστρέφονται στην επανάσταση του Δασκαλογιάννη και επαναστάτες σκοτώνουν τα ίδια τα γυναικόπαιδά τους, για να γλυτώσουν την ατίμωση, το παιδομάζωμα και το πούλημα στα σκλαβοπάζαρα.Όταν ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδος Ιωάννης Καποδίστριας, θέλησε να ελευθερώσει κάποιες Ελληνίδες, πληρώνοντας για την εξαγορά τους, πολλές αρνήθηκαν, είτε από ντροπή είτε γιατί είχαν κάνει παιδιά με τουρκοαιγύπτιους.

Σοφία Ντρέκου